Ο Εμφύλιος είναι ακόμη, μετά από δεκαετίες, ένα θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας αφιερώνουν σε αυτόν μόλις μια παράγραφο, ωθώντας στους καθηγητές να το προσπεράσουν με βιάση, σα να πρόκειται για κάποιο δευτερεύον θέμα που ίσως και να πρέπει να αποσιωπηθεί, και αυτό βέβαια αν προλάβει να διδαχθεί.
Αισιόδοξο είναι
ότι τα τελευταία
χρόνια, τόσο από την πλευρά των ιστορικών με μια σημαντική σε όγκο ερευνητική
βιβλιογραφία, όσο και των πολιτών με την ενεργή συμμετοχή τους σε
δράσεις με σχετικό ιστορικό περιεχόμενο, υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον
και ενασχόληση με την
πρόσφατη ιστορία από το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου και μετά.Σε
αυτό το ενδιαφέρον των πολιτών έρχεται να απαντήσει το βιβλίο του Άγγελου
Τσέκερη.
Στο βιβλίο του ο Άγγελος Τσέκερης αναφέρεται στα τεκταινόμενα στην Ελλάδα μια δεκαετία σχεδόν από το τέλος του Εμφυλίου και ανιχνεύει το αποτύπωμα του στην κοινωνία, την πολιτική ζωή, τη δικαιοσύνη, στην καθημερινότητα των αριστερών. Ένα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου είναι ότι είναι γραμμένο όχι με τη ματιά του ιστορικού αλλά ενός δημοσιογράφου που ενδιαφέρεται για την ιστορία.
Αντγράφουμε από τον ιστοτοπο των εκδόσεων ΘΕΜΕΛΙΟ το σχόλιο για το περιεχόμενο του βιβλίου :
Στις εκλογές του 1958 η ΕΔΑ έκανε τη μεγάλη έκπληξη, καταλαμβάνοντας τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η μεγάλη αυτή πολιτική νίκη της ΕΔΑ, εννέα μόλις χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου, προκάλεσε πανικό στις τάξεις του καθεστώτος, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός νέου γύρου πολιτικών διώξεων. Τα Στρατοδικεία ξαναπήραν μπροστά, αδρανοποιημένοι αντισυνταγματικοί νόμοι βγήκαν από τα συρτάρια, η Ασφάλεια, η Χωροφυλακή και τα ΤΕΑ εξαπολύθηκαν στο κυνήγι προοδευτικών πολιτών, με κορύφωση τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961. Αυτή ήταν και η αρχή της πολιτικής χρεωκοπίας του Καραμανλή, που κορυφώθηκε ενάμιση χρόνο αργότερα με την κατάρρευσή του, στον τρομακτικό απόηχο της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Από το 1958 έως το 1963 η Αριστερά έδωσε έναν πεισματικό αγώνα απέναντι στη θηριώδη καραμανλική τρομοκρατία σε πολλά μέτωπα: στη Βουλή, στους δρόμους, στις γειτονιές και στα χωριά, στους χώρους εργασίας αλλά και στα δικαστήρια, στις φυλακές και την εξορία. Και ακόμα, στο επίπεδο της καθημερινότητας, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στάθηκαν αντιμέτωποι με τις διώξεις, τη βία, τον εκφοβισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό. Ήταν ένας αγώνας στον οποίο ο κόσμος της Αριστεράς, κληρονόμος της τεράστιας παράδοσης της Εθνικής Αντίστασης, ανέδειξε για μία ακόμα φορά τα μοναδικά του χαρακτηριστικά: τον ηρωισμό, την αντοχή, την υπερηφάνεια, την εξυπνάδα, την ενότητα, την αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια. Για αυτόν τον αγώνα μιλά το βιβλίο, εξιστορώντας αναρίθμητες μικρές προσωπικές ιστορίες μιας διαρκούς, ασυμβίβαστης και περήφανης μάχης για δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
.
No comments:
Post a Comment