ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ 

Γκρέμισαν ένα σχολείο για να κτίσουν ένα καζίνο!

Ο Β. Ουγκώ είχε πει κάποτε ότι «Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή». Δυστυχώς, στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού προτίμησαν, όχι να ανοίξουν αλλά να κλείσουν ένα σχολείο. Γκρέμισαν το σχολείο, το ιστορικό κτίριο του Κολλεγίου Θηλέων Αθηνών -έργο του Αμερικανού καθηγητή Stuart W.Thompson (1931)- για να κτίσουν το Καζίνο. Αυτός και αν είναι σύγχρονός πολιτισμός!

Το καζίνο θα αποτελέσει ένα από τα έργα της «επένδυσης» της Lamda Devedlopment. Το σύμπλεγμα που αρχικά προβλεπόταν να κτιστεί -ένα έκτρωμα από δύο χοντροκομμένους ουρανοξύστες οι οποίοι υποτίθεται ότι προσιδίαζαν στις Καρυάτιδες της Ακρόπολης (sic)- σχεδιάστηκε από έναν Αμερικανό αρχιτέκτονα για να στεγάσει το ολοκληρωμένο τουριστικό συγκρότημα με καζίνο στο Ελληνικό. 

Η καθηγήτρια αρχαιολογίας Μαρία Βλαζάκη, επίτιμη γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, αναφερόμενη στην εφιαλτική για το πολιτιστικό περιβάλλον προοπτική που προμηνύει η κατασκευή του Καζίνου, αναλύει γιατί οι επενδυτές έχουν επιλέξει –μέχρι στιγμής δεν έχουν ανακοινώσει κάτι διαφορετικό- το σύμπλεγμα που να θυμίζει τις Καρυάτιδες: 

«Τα νέα επονείδιστα α-πολιτισμικά τοπόσημα (landmarks), ανταγωνιστικά προς τα αρχαία εμβληματικά μνημεία και τις αξίες που αυτά φέρουν, για να σταθούν στο υπέρμετρο ύψος τους, έχουν ανάγκη να τα επικαλούνται ως δήθεν πηγή έμπνευσης. Συνήθης η πρόθεση εκμετάλλευσης από «επενδυτές» των άυλων πολιτιστικών πόρων και συμβολικών αξιών που εμπεριέχονται στους τόπους και η ιδεολογική κατάχρησή τους από στρατευμένα πολιτικά δεκανίκια (…) Πάνω στα συντρίμμια του προοιωνίζεται η εγκατάσταση των νέων πολιτισμικών τοποσήμων. Ο συμβολισμός είναι αρκούντως εύγλωττος. Το τοπίο της εκτροπής επιβάλλει λήθη και συντίθεται πάνω στην αποδόμηση του πολιτιστικού περιβάλλοντος».

Η τύχη αυτού του εκτρώματος, μετά τη φυγή της Mohegan, αγνοείται. Δυστυχώς όμως η δημιουργία του καζίνου, από την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, δεν έχει εγκαταλειφθεί. Μένει να δούμε αν θα παραμείνουν  για την κατασκευή του καζίνου οι «σύγχρονες Καρυάτιδες» ή θα σχεδιαστεί κάποιο άλλο πολυώροφο μεγαθήριο, από αυτά τα οικοδομήματα, τα οποία προσβάλλοντας την αρχιτεκτονική αισθητική του χώρου, αποτελούν ένα κιτς κτιρίων σαν αυτά που κτίζονται κατά δεκάδες στην αραβική χερσόνησο.

Αυτός είναι ο πολιτισμός των «αρίστων».

Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων Αθηνών: Κατεδαφίστηκε για να κτιστεί το καζίνο

.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Ο «Πράσινος Πύργος» (sic) του Ελληνικού

Αυτό το τερατούργημα δίπλα στη θάλασσα του Αγίου Κοσμά,

ο περιβόητος «πράσινος» (!) ουρανοξύστης Marina Tower, ύψους 200 μέτρων και 45 ορόφων,

στα πρότυπα του Ντουμπάι, θα αποτελεί το υψηλότερο παραθαλάσσιο κτίριο της Μεσογείου. 

Ο εκπρόσωπος της Lamda σε πρόσφατη παρουσίαση των σχεδιασμών της εταιρείας παρουσίασε τον «πράσινο» πύργο που θα κατασκευαστεί στην παραλία του Ελληνικού. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να υποστηρίξει, χωρίς ίχνος ντροπής, ότι «Η αισθητική του οποίου θα είναι τέτοια που θα τον καταστεί σαν σημείο αναφοράς στον παγκόσμιο αρχιτεκτονικό χάρτη»! Και αυτό στην πόλη με ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα της ανθρωπότητας, με ένα παγκόσμιο σημείο αναφοράς: την Ακρόπολη. 

Ο καθηγητής Δημήτρης Κατζουράκης -αρχιτέκτονας, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών- όχι μόνο χαρακτηρίζει ιεροσυλία την κατασκευή του πύργου αλλά και υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα ήταν πάντα χώρα του μέτρου:

 «Η χώρα μας δεν έχει ανάγκη τέτοιες αρχιτεκτονικές αναφορές. Η χώρα έχει διδάξει την ανθρωπότητα για το νόημα των εννοιών «μέτρο», «αναλογία», «ανθρώπινη κλίμακα», «χρυσή τομή». Να θυμηθούμε τους κυκλαδίτικους οικισμούς. Το σπίτι του Ροδάκη στην Αίγινα, τη Χοζοβιώτισσα στην Αμοργό, τη Χρυσοπηγή στη Σίφνο, από τα πιο παλιά. Το σπίτι του Κωνσταντινίδη στην Ανάβυσσο, το Αρχαιολογικό Μουσείο του Καραντινού στη Θεσσαλονίκη, το Ωδείο του Δεσποτόπουλου στην Αθήνα, την πολυκατοικία του Βαλσαμάκη στους Αμπελοκήπους, την πολυκατοικία του Βαλεντή στη Στουρνάρα και Ζαΐμη, τα σχολεία του Μεσοπολέμου του Πικιώνη, των Παπαδάκη, Μιχαηλίδη και άλλων σπουδαίων δημιουργών που διδάσκονται στις Αρχιτεκτονικές Σχολές του εξωτερικού. Πρέπει να μάθει αυτός ο κύριος [ο εκπρόσωπος της Lamda] πως: Η Αττική δεν είναι Ντουμπάι και Εμιράτα. Είναι ένας ξεχωριστός τόπος με έντονο γλυπτικό φυσικό ανάγλυφο και ιερά τοπόσημα• και πως: Η πραγματοποίηση αυτού του εγχειρήματος θα είναι ένας καταστροφικός βιασμός της γενέθλιας γης μας».

Η αισθητική των «επενδυτών» είναι η αισθητική των Ελλήνων παλιών και νέων νεόπλουτων και των σείχηδων της αραβικής χερσονήσου και το σημείο αναφοράς τους το κέρδος και μόνο το κέρδος σε βάρος τόσο του περιβάλλοντος –και ας βαφτίζουν αυτό το τερατούργημα «πράσινο πύργο»- όσο και της πολιτιστικής κληρονομιάς. 

Δυστυχώς, οι δήμαρχοι της περιοχής βαυκαλίζονται την «Αθηναϊκή Ριβιέρα». Είναι βαθειά νυχτωμένοι. Η καταστροφή, γιατί περί καταστροφής πρόκειται, θα είναι μη ανατρέψιμη.

.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ 

Ο "επιφανειούχος" (Lamda Development) τα παίρνει όλα 

και τα κανει οικόπεδα 

Σχεδόν δέκα χρόνια από την έναρξη των διαδικασιών  παραχώρησης σε ιδιώτη της έκτασης  του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού,  τον Ιούνιο του 2021 υπογράφηκε  από το ΤΑΙΠΕΔ η σύμβαση και μεταβιβάστηκε  το 100% των μετοχών της «Ελληνικό Α.Ε.» στη Lamda Development. Τα τελευταία χρόνια ανατράπηκαν ακόμα και αυτές οι περιορισμένες  ευνοϊκές ρυθμίσεις που είχε πετύχει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι συνεχείς οι τροποποιήσεις των όρων της ήδη προβληματικής  σύμβασης της και οι χαριστικές φωτογραφικές ρυθμίσεις υπέρ του επενδυτή,  καταπατώντας κάθε έννοια νομιμότητας  και προστασίας του δημόσιου συμφέροντος.                                      

Η Στάση στο Καλαμάκι δημοσιεύει / αναδημοσιεύσει κείμενα για το θέμα του «Ελληνικού» και κάποιες παραμέτρους του (καζίνο, προστασία αρχαιοτήτων, δημιουργία περιφραγμένης πόλης, σχέση με την κλιματική κρίση κα) με σκοπό την συνεχή πληροφόρηση για τις εξελίξεις και τις επιπτώσεις τους. 

Όλες και όλοι, κάτοικοι των γειτονικών περιοχών αλλά και ολόκληρου του Λεκανοπεδιου οφείλουμε να  «συνεχίζουμε να παλεύουμε και να διεκδικούμε,  υπερασπιζόμενοι τους δημόσιους χώρους του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, για ένα εναλλακτικό σχέδιο παραγωγικής και οικολογικής ανασυγκρότησης στην περιοχή μας. Ο αγώνας για την αποτροπή της μεγάλης οικολογικής καταστροφής και οικονομικής “φούσκας” του Ελληνικού συνεχίζεται».

__________________________

Στο παραλιακό μέτωπο του Ελληνικού η Lamda Development άλλαξε το «επιχειρηματικό μοντέλο» με αποτέλεσμα να μην κατασκευάζει και πουλάει ή ίδια ακίνητα αλλά να πουλάει οικόπεδα στα οποία οι αγοραστές θα κατασκευάζουν με δικά τους έξοδα και με δικά τους σχέδια τις πολυτελείς βίλες τους. Σύμφωνα με την ίδια την Lamda Development από την πώληση οικοπέδων για την κατασκευή 27 πολυτελών κατοικιών η εταιρεία φιλοδοξεί να εισπράξει 188.000.000 ευρώ (κατά μέσο όρο 7.000.000 το οικόπεδο). Και να σκεφτεί κανείς ότι έχει αγοράσει όλη την έκταση του πρώην αεροδρομίου έναντι 100 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο (!!!)

Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Νίκος Μπελαβίλας, σε ανάρτηση του στο fb παρουσίασε πριν λίγο καιρό-και πριν την τελευταία χαριστική ρύθμιση- τις καταστροφικές συνέπειες του νέου νόμου τον οποίο ψήφισε η κυβέρνηση για την επένδυση στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού:

«Για όσες και όσους δεν θέλουν να διαβάσουν όλο το κείμενο για τις εξελίξεις στο Ελληνικό, τα πράγματα είναι απλά: Ό,τι φαίνεται στον επίσημο χάρτη του σχεδίου νόμου και είναι ροζ περνάει στους ιδιώτες περιφραγμένο για 99 χρόνια, ό,τι είναι μπλε περνάει στους ιδιώτες για πάντα και ό,τι είναι πορτοκαλί μένει ως κοινόχρηστο δημόσιου χαρακτήρα. Είναι η εικόνα του διαγράμματος διανομής που συνοδεύει το σχέδιο νόμου για το διαβόητο πλέον μεγαλύτερο κατά τους διαφημιστές του project της Ευρώπης.

Το Ελληνικό είναι ένα εικονικό και όχι πραγματικό έργο. Ξεκίνησε το 2007 με το επιχείρημα να συμπληρωθούν εμπορικές χρήσεις γιατί το μητροπολιτικό πάρκο είχε μεγάλο κόστος. Περιελήφθη στις υποχρεωτικές δεσμεύσεις του Μνημονίου το 2014 ως έργο εσόδων 5δις ευρώ και φτάσαμε τελικά σε ένα έργο 900 εκ σε βάθος πολλών δεκαετιών. Είναι μία εκσυγχρονισμένη μορφή αθηναϊκής αντιπαροχής ακριβώς όπως συνέβαινε το 1960, όπως κτίστηκε το Αιγάλεω, το Χαϊδάρι, η Κυψέλη, του Ζωγράφου. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι ο αρχικός ιδιοκτήτης στην αντιπαροχή έπαιρνε το 40% ή και το 50% των νέων κατασκευών. Εδώ ο αρχικός ιδιοκτήτης, το Ελληνικό Δημόσιο τα χάνει όλα. Ο οικοπεδούχος δίνει τη γη στον «επιφανειούχο», αυτός τεμαχίζει σε μικρότερα οικόπεδα, πουλάει σε τρίτους, οι τρίτοι σε τέταρτους. Οι δρόμοι, οι πλατείες, τα πάρκα αποτελούν αναγκαίο κακό που πρέπει να γίνει, αλλά καλό για τον επιφανειούχο είναι να περιορίζονται στο ελάχιστο και να μην σπαταλάται χώρος που θα αποφέρει εμπορικό κέρδος. Αυτό βλέπουμε στον χάρτη. Όπως θα έκανε και ένας οικοπεδοφάγος άλλοτε στις νέες συνοικίες της Αθήνας. Ακόμη καλύτερα, στην περίπτωσή μας μπορεί να τις κλείσει με πόρτες και περιφράξεις.

Εδώ στο Ελληνικό τώρα, με τον νέο νόμο, ο «επιφανειούχος» μπορεί να κάνει τα πάντα ωσάν να είναι κύριος της γης. Έως και να υποθηκεύσει. Όχι ένα κτίριο μόνο, ένα Mall για παράδειγμα, αλλά όλο το ακίνητο. Ουδείς τον εμποδίζει. Ο επενδυτής αν θελήσει μπορεί να υποθηκεύσει ολόκληρη την έκταση των χιλιάδων στρεμμάτων συμπεριλαμβανομένου και του πάρκου των 2.000 στρεμμάτων. Χωρίς την έγκριση του Δημοσίου. Αν χρεωκοπήσει η γη θα περάσει στους πιστωτές μαζί με τους δρόμους και τις πλατείες! Επιτρέπεται και η κατάσχεση όλου το ακινήτου. Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό; Βεβαίως μπορεί να συμβεί. Δείτε τις καταρρεύσεις τραπεζών, εταιρειών real estate, κατασκευαστικών εταιρειών σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Οι πιστωτές όπως άλλοτε έπαιρναν από χρεωκοπημένες επιχειρήσεις ολόκληρα εργοστάσια τώρα θα μπορούν να κατάσχουν ολόκληρο το Ελληνικό.

Ως προς τα οφέλη, το Ελληνικό όχι μόνο δεν μας έχει αποδώσει οτιδήποτε από το 2007 -ως τώρα- αλλά στο μέλλον θα πληρώνουμε χρυσάφι για μία ιδιωτική πόλη που πιθανόν δεν θα γίνει ποτέ, θα πληρώνουμε τις εταιρείες αν η επένδυση δεν πάει καλά και έχουν πρόβλημα ρευστότητας ή ακόμη χειρότερα αν «πέφτουν έξω».

Σε αντίθεση επίσης με τους εργολάβους της αντιπαροχής και τους «οικοπεδοφάγους» στην Κυψέλη ή στις άλλες γειτονιές της Αθήνας του ’60, στο Ελληνικό μπορεί ο «επιφανειούχος» να περιφράξει και τους δρόμους και τις πλατείες! Εκεί οι πλατείες και οι δρόμοι περνούσαν στους δήμους, στο Ελληνικό θα μείνουν στον ιδιώτη.

Στη σχέδιο νόμου εκατοντάδες στρέμματα κοινόχρηστου αιγιαλού έχουν εξαφανιστεί από το διάγραμμα διανομής, τα ρέματα έχουν εξαφανιστεί, ο μεγάλος διαμπερής πεζόδρομος-βουλεβάρτο που συνέδεε τις γειτονιές ανατολικά με την παραλία εξαφανίστηκε, δεν διασχίζει το πάρκο. Η έξοδος του πάρκου στη θάλασσα εξαφανίστηκε. Οι εκτάσεις κοινωνικής ανταπόδοσης επίσης αγνοούνται, εκεί όπου θα μπορούσαν να μεταφερθούν κοινωφελείς χρήσεις όπως προέβλεψε ο νόμος του 2016. Ο μεγάλος παράκτιος πεζόδρομος του Αγίου Κοσμά δεν υπάρχει στο σχέδιο νόμου ούτε στο διάγραμμα διανομής. Η ελεύθερη και αδόμητη ακτή κολύμβησης -το 1 χιλιόμετρο- μειώθηκε σε 250 μέτρα. Έτσι από 3 συνολικά χιλιόμετρα ακτής φτάσαμε σε αυτό το υπόλειμμα. Η Μαρίνα μετατρέπεται σε πλήρως ιδιωτική μαρίνα του Καζίνο. Η γειτονιά του Αγίου Κοσμά μετατρέπεται σε gated community.

Και όλο αυτό εν μέρει ή εν συνόλω περιφράσσεται -όχι για λόγους εργοταξιακούς (σελ.346 του σχεδίου νόμου) αλλά για όρους λειτουργικούς (σελ.352 ο.π.). Αν επρόκειτο για τις περιφράξεις που προβλέπει ο ΝΟΚ τότε δεν υπήρχε λόγος να γίνει αναφορά. Θα κατασκευάζονταν ως ο νόμος ορίζει. Αντιθέτως προσδιορίζεται ότι θα γίνουν περιφράξεις «κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης» και ειδικότερα «επιτρέπεται η κατασκευή περιφράξεων για διαχωρισμό δραστηριοτήτων και λειτουργιών, ακόμα και εντός του ίδιου γηπέδου, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης». Επιπλέον, «για την οριοθέτηση του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού – Αγίου Κοσμά επιτρέπεται η κατασκευή περίφραξης περιμετρικά της συνολικής έκτασης κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης».

Η υπόλοιπη πόλη, οι γειτονιές του Άνω Ελληνικού, της Αργυρούπολης, του Αλίμου και της Γλυφάδας όπως και οι κάτοικοι της Αθήνας αποκλείονται από τη θάλασσα, το πάρκο και από το οικόπεδο εν γένει. Θα έχουν πρόσβαση μόνο στα έξι (ναι, έξι!) Mall της λεωφόρου Βουλιαγμένης. Τελειώνοντας, το παρόν διάγραμμα διανομής θα μπορούσε να έχει υπάρξει από το 2014. Το 2016 ήταν υπερώριμο -όμως δεν κατατίθετο διότι δεν θα ψηφιζόταν ούτε μισό του άρθρο. Οι επενδυτές καθυστερούσαν τις μελέτες, τη διανομή, τα απαραίτητα. Για να οργανωθεί όλο αυτό το πλιάτσικο απαιτήθηκαν τελικά 10 φωτογραφικές νομοθετικές ρυθμίσεις καθώς έπρεπε να ξηλωθεί όλο το θεσμικό πλαίσιο της πολεοδομικής νομοθεσίας, του δικαίου της δημόσιας ιδιοκτησίας και των κοινοχρήστων πραγμάτων. Το 2016-2017 οργανώθηκε παρά τις ρήτρες του Μνημονίου ένα πλαίσιο προστασίας του Δημοσίου με σημαντικές εξασφαλίσεις. Τώρα αυτό διαλύεται.

Ας θυμηθούμε γελώντας ότι τότε, καθυστέρησε για 15 μέρες το ΚΑΣ να λάβει μία απόφαση για το Ελληνικό και ξεσηκώθηκαν οι σημερινοί υπουργοί και τα κανάλια τους διότι «οι μπουλντόζες είχαν βάλει μπρος» και το Συμβούλιο τις εμπόδιζε να μπουν στο εργοτάξιο να χτίσουν. Τελικά επτά χρόνια μετά βλέπουμε μόνο ένα Καζίνο σε ψηφιακή μακέτα που δεν θα ήταν ανεκτό σε καμιά ευρωπαϊκή πόλη. Και ένα Mall.

Το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ με τους Δήμους Ελληνικού-Αργυρούπολης, Γλυφάδας και Αλίμου είχαν προτείνει το 2010 ένα βιώσιμο σχέδιο και αυτό απορρίφθηκε. O καθηγητής Σπύρος Πολλάλης επικεφαλής της «Ελληνικόν Α.Ε.» το 2013, είχε προτείνει επίσης ένα βιώσιμο σχέδιο και αυτό απορρίφθηκε. Τον παραίτησαν για αυτό τον λόγο. Με την επιτροπή διαπραγμάτευσης του 2016-2017 επιχειρήσαμε να το επαναφέρουμε εξασφαλίζοντας τον δημόσιο χαρακτήρα, το Αθλητικό Κέντρο Αγίου Κοσμά, το ανοικτό Μητροπολιτικό Πάρκο και το πράσινο στο μισό της έκτασης, και την ακτή. Αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης ήταν ο νόμος του 2016. Τώρα αυτός ξηλώνεται. Επιστρέφουμε στο σημείο μηδέν.

Πέρα από όλα αυτά, ούτε ο συγκεκριμένος ούτε κανείς ιδιώτης επενδυτής διεθνής ή τοπικός έχει τη δυνατότητα να αναλάβει τέτοιο project. Η υπόθεση δείχνει ήδη που πηγαίνει: δανεισμοί, αποχωρήσεις επενδυτών -πάνε οι Κινέζοι, πάνε και οι Άραβες. Το ενδιαφέρον είναι ότι έφυγαν όχι επί ΣΥΡΙΖΑ αλλά επί Νέας Δημοκρατίας. Τότε έδειξε προς τα που πάει η επένδυση. Η κατάληξη θα είναι μία επ’ άπειρον «αντιπαροχή» στην καλύτερη περίπτωση: ένα Mall εδώ, πέντε επαύλεις εκεί, ίσως ένα Καζίνο κάποτε. Στη χειρότερη μία χρεοκοπία. Και γύρω από αυτά 5.000 στρέμματα που τις επόμενες δεκαετίες θα συνεχίσουν να είναι ένα απροσπέλαστο brownfield».

Πηγή : https://www.facebook.com/photo/?fbid=4168662339869346&set=a.115107135224907

_____________________________________

Τελικά η «επένδυση» φαίνεται ότι θα  καταλήξει σε ένα ακόμα σκάνδαλο, και μάλιστα τεραστίων διαστάσεων. Η Lamda, αντί να αποδώσει το επενδυτικό έργο ως ένα ενιαίο σύνολο ως όφειλε, κατακερματίζει το μεγαλύτερο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Ευρώπης σε οικόπεδα προς πώληση, με τιμή περίπου 7 εκατομμύριων το καθένα.

Στην ανοιχτή επιστολή του προς τον ΣΔΟΕ ο Γιώργος Αναματερός -Πολιτικός μηχανικός του Πανεπιστημίου της Λιέγης, ένας εκ των δυο πραγματογνώμων ο οποίος είχε ορισθεί από τον αρμόδιο εισαγγελέα Γ. Δραγάτση το 2014- επιστολή η οποία δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, καταγγέλλει, ανάμεσα στα άλλα, ότι το Δημόσιο οφείλει σήμερα να εισπράξει για το χώρο του πρώην αεροδρομίου ποσό 2,5 έως 3,7 φορές μεγαλύτερο! 

Θα ενδιαφερθεί άραγε κανείς να προστατεύσει τα δικαιώματα του δημοσίου σε μια περίοδο που το δημόσιο χρέος της χώρας συνεχώς αυξάνει; Το θέμα του τιμήματος έτσι κι’ αλλιώς ανοίγει και πάλι όσο και αν οι λεγόμενοι επενδυτές και οι υποστηρικτές τους, οι οποίοι ευαγγελίζονται την «Αθηναϊκή Ριβιέρα» δεν το θέλουν.  

Η επιλογή οικοπεδοποιήσης του Ελληνικού 

ανοίγει ξανά το θέμα της τιμής του

Η Εφημερίδα των Συντακτών ασχολήθηκε εκτεταμένα, και μάλιστα με πρωτοσέλιδο της, με το θέμα της οικοπεδοποίησης και του οικονομικού τιμήματος του Ελληνικού. Παραθέτουμε ένα τμήμα του άρθρου του Γιάννη  Κιμπουρόπουλου: 

«Δεν είναι ακόμη σαφές αν η αλλαγή “επιχειρηματικού μοντέλου” είναι ένα πείραμα για τη ριζική αλλαγή σχεδίου στο σύνολο της αστικής ανάπλασης των 9.000 κατοικιών που προβλέπονται συνολικά. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη μονομερής αλλαγή σχεδίου, που αντιφάσκει με τους όρους τής πολλαπλά τροποποιούμενης εδώ δέκα χρόνια σύμβασης με το Δημόσιο. Για παράδειγμα, η αρχική πρόβλεψη μιλούσε για 2.000 κατοικίες, ενώ η ανάπτυξη του συγκροτήματος του καζίνο είναι άγνωστο πώς ακριβώς θα γίνει (ξεχάστε τις... Καρυάτιδες του Inspire Athens), τώρα που η Mohegan έχει φύγει από την εικόνα, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ υποτίθεται ότι έχει πάρει το project πάνω της και το παζάρι με τη Hard Rock για να μπει στο επενδυτικό σχήμα δεν φαίνεται να έχει καταλήξει κάπου.

Ωστόσο, πέρα από τα ερωτήματα για το αν όλες αυτές οι μονομερείς αλλαγές σχεδίων κατά πώς βολεύει τον «εθνικό επενδυτή» είναι συμβατές με τους όρους της σύμβασης, από την... οικοπεδοποίηση του Ελληνικού προκύπτει μείζον θέμα για αν το τίμημα των 914 εκατ. ευρώ (ή 600 εκατ. σε τρέχουσες τιμές) καλύπτει στοιχειωδώς τα συμφέροντα του Δημοσίου, έστω και ως απλού πωλητή ακινήτων. Διότι η εκτίμηση της εμπορικής αξίας του ακινήτου των 6,2 εκατ. τετραγωνικών μέτρων και του ελάχιστου τιμήματος που όφειλε να απαιτήσει το Δημόσιο βασίστηκε στην παραδοχή ότι ο επενδυτής παραδίδει πλήρες έργο αστικής και οικιστικής ανάπλασης, με τα κτίρια, τις υποδομές, τους κοινόχρηστους χώρους και το πράσινο και δεν πουλάει οικόπεδα».

Πηγή: https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/331990_i-epilogi-oikopedopoiisis-toy-ellinikoy-anoigei-xana-thema-tis

.