Σάββατο 5 Δεκέμβρη 2020, ώρα 6 μμ Διαδικτυακή εκδήλωση «Σκέψεις και προβληματισμοί για την έμφυλη βία»

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, το «ΑΝΩ-ΚΑΤΩ στο Καλαμάκι» και η «ΣΤΑΣΗ στο Καλαμάκι» σας καλούν να παρακολουθήσετε διαδικτυακά την προβολή του ντοκιμαντέρ της Βίλμας Μενίκη «Οι Κατίνες μου».

Θα ακολουθήσει συζήτηση για τη θέση των γυναικών στην κοινωνία μας τότε και τώρα, τα στερεότυπα και την έμφυλη βία με τη δημιουργό του ντοκιμαντέρ Βίλμα Μενίκη, καθηγήτρια, τη Νένα Βενετσάνου, τραγουδίστρια και τραγουδοποιό και τη Μαρουλίνα Πλακάκη, μέλος των συλλογικοτήτων μας .Στη συζήτηση θα παρέμβουν εκπρόσωποι γυναικείων οργανώσεων, συλλογικοτήτων και φορέων.

Το «ΑΝΩ-ΚΑΤΩ στο Καλαμάκι» και η «ΣΤΑΣΗ στο Καλαμάκι» αφιερώνουν την εκδήλωση αυτή σε κάθε γυναίκα που σπάει τη σιωπή.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά απότις σελίδες μας στο Facebook https://www.facebook.com/anokatokalamaki και https://www.facebook.com/Στάση-στο-Καλαμάκι-109894250474349

Συντελεστές της ταινίας

Σκηνοθεσία, σενάριο, έρευνα: Βίλμα Μενίκη
Μοντάζ: Κάρμεν Ζωγράφου
Μουσική: Νένα Βενετσάνου, Stringless, Χριστίνα Κυριακίδου, Barbara Strozzi
Παραγωγή: Βίλμα Μενίκη, 2019
Διάρκεια: 74΄

Λίγα λόγια για τις Κατίνες

Η «Κατίνα» ήταν το περιοδικό της «Αυτόνομης Ομάδας Γυναικών Θεσσαλονίκης» που εμφανίστηκαν το 1985 και έδρασαν για μία δεκαετία. Δεκαπέντε γυναίκες, φοιτήτριες τότε, που αποτέλεσαν τον πυρήνα της ομάδας και οι εκατοντάδες άλλες, που ακολούθησαν, αμφισβήτησαν τα πατριαρχικά στερεότυπα της τότε κοινωνίας και έκαναν πρωτοποριακές για την εποχή τους δράσεις. Μεταξύ των πιο σημαντικών δράσεών τους ήταν:
η δημιουργία της SOS γραμμής για κακοποιημένες και βιασμένες γυναίκες που λειτουργούσε καθημερινά (1991-1995), φεστιβάλ γυναικών, διαμαρτυρίες και πορείες μέσα στην πόλη και η έκδοση του φεμινιστικού περιοδικού «Κατίνα» με 7 τεύχη.

Το ντοκιμαντέρ «Οι Κατίνες μου» επιχειρεί να καταγράψει σήμερα την ιστορία της ομάδας στη Θεσσαλονίκη και την πορεία της δημιουργού μέσα από αυτήν.

Παράδοση ειδών στις κρατούμενες στην Αμυγδαλέζα

Συνεχίζοντας τις δράσεις αλληλεγγύης συνεργαστήκαμε με τη  φεμινιστική συλλογικότητα "Το Μωβ" και τους παραδώσαμε στον πολυχώρο μας ρούχα, παπούτσια και είδη ατομικής υγιεινής που προέρχονταν από προσφορές μελών και φίλων μας.  

Τα είδη αυτά  "Το Μωβ" τα μοίρασε στις γυναίκες στο κέντρο κράτησης προσφύγων της Αμυγδαλέζας κατά την τελευταία  επίσκεψή τους σε αυτό. 

Αναδημοσιεύουμε άρθρο από την ηλεκτρονική τους εφημερίδα όπου καταγράφεται η τραγική κατάσταση που βιώνουν οι ταλαιπωρημένες αυτές γυναίκες, και που οφείλεται τόσο στις κακές συνθήκες διαβίωσης όσο και στην ολιγωρία και τις καθυστερήσεις των αρμόδιων αρχών. 

"Το Μωβ" στα πλαισια της πολύπλευσης δράσης του, στέκεται πάντα με αλληλεγγύη δίπλα τους και τις στηρίζει όσο μπορεί σε διάφορα επίπεδα και θα έχει την κατά το δυνατόν συνδρομή μας.  

__________

Σε απόγνωση οι κρατούμενες στην Αμυγδαλέζα: η μία απόπειρα αυτοκτονίας μετά την άλλη

https://tomov.gr/2020/10/29/amygdaleza/?fbclid=IwAR0rAvhPHIMYyKyKpqqFk5JcSlLCJ_0zhwtqdZ3I5aTFTgnq0X-cqqwV2M4


Την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020, και εκ νέου εκτάκτως το Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020, επισκεφτήκαμε τις κρατούμενες στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας. Μοιράσαμε τρόφιμα, ρούχα και παπούτσια και μιλήσαμε με τις γυναίκες, τις οικογένειες καθώς και με μια ασυνόδευτη ανήλικη. Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι η απόγνωση των κρατουμένων αυξάνεται επικίνδυνα λόγω των αδιεξόδων που αντιμετωπίζουν στο ισχύον απάνθρωπο σύστημα της διοικητικής κράτησης. Είναι ενδεικτικό ότι τρεις κρατούμενες έκαναν την τελευταία εβδομάδα απόπειρα αυτοκτονίας, μην αντέχοντας άλλο την κατάσταση αυτή. Τις στηρίζουμε σε διάφορα επίπεδα όσο μπορούμε, και δημοσιεύουμε εδώ τις τραγικές υποθέσεις τους, καταγγέλοντας την ολιγωρία των αρμόδιων αρχών και υπηρεσιών:

- Η πρώτη είναι μια νεαρή Κονγκολέζα, ανήλικο θύμα τράφικινγκ στην Αφρική και 19 ετών σήμερα, αιτούσα άσυλο από 5/9/2019. Έφτασε στην Ελλάδα ως ασυνόδευτη ανήλικη και διέμενε αρχικά στο ΚΥΤ Μόριας, όπου αναγνωρίστηκε ως ευάλωτη λόγω των σωματικών και ψυχικών τραυμάτων της, αλλά δεν είχε την πλαισίωση που θα έπρεπε ως θύμα τράφικινγκ. Συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Αθήνας στις 4/8/2020 όταν προσπάθησε να φύγει στο εξωτερικό, και κατόπιν μετήχθη στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας. Με την υπόθεση αυτή ασχολούμαστε από τέλος Αυγούστου 2020 και ενημερώσαμε σχετικά την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η οποία την παρέπεμψε στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) για νομική υποστήριξη. Παρόλα αυτά η Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής στις 23/9/2020 αποφάσισε την παράταση της κράτησής της, γεγονός που την καταρράκωσε ακόμα περισσότερο. Στις 19/10/2020 έδωσε την συνέντευξή της για την αίτηση ασύλου στο Αυτοτελές Κλιμάκιο Ασύλου της Αμυγδαλέζας. Παρότι η Υπηρεσία Ασύλου εισηγήθηκε την μη κράτησή της την ίδια μέρα, 19/10/2020, η Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής δεν την άφησε ελεύθερη. Η εντελώς αδικαιολόγητη και απάνθρωπη συνέχιση της κράτησής της οδήγησε την κοπέλα σε απόπειρα αυτοκτονίας στις 22/10/2020. Κατάπιε 500 ml σαμπουάν και μεταφέρθηκε στα επείγοντα του νοσοκομείου Γεννηματά, όπου υποβλήθηκε σε εξετάσεις και νοσηλεύτηκε με διάγνωση δηλητηρίασης. Τότε και μόνο αποφάσισε επιτέλους η Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής να την αφήσει ελεύθερη, στις 22/10/2020. Στις 23/10/2020 πήρε εξιτήριο και τώρα βρίσκεται σε φάση ανάρρωσης. Ήμασταν δίπλα της στο νοσοκομείο, συνεχίζουμε να την στηρίζουμε και τώρα. Ευχαριστούμε την κα Τατιάνα Παπαναστασίου από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την δικηγόρο κα Κλοτίλδη Προύτζου από το ΕΣΠ για την συνεργασία.


  • - Η δεύτερη είναι μια ανήλικη Αφγανή, 17 ετών, αναγνωρισμένη πρόσφυγας. Με την υπόθεση αυτή ασχολούμαστε από αρχές Οκτώβρη 2020 σε συνεργασία με την ΑΡΣΙΣ. Διέμενε αρχικά στο ΚΥΤ Μόριας, από όπου έφυγε και συνελήφθη στις 22/9/2020 από το Α.Τ. Αυλώνας. Κατόπιν μετήχθη στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας, όπου τέθηκε σε κράτηση μαζί με τις ενήλικες γυναίκες. Στις 9/10/2020 δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση από μια ενήλικη συγκρατούμενή της, η οποία απομονώθηκε άμεσα από την αστυνομία. Στη συνέχεια απομονώθηκε και η ίδια η ανήλικη. Βρέθηκε θετική στον κορωνοϊό και κρατήθηκε στην απομόνωση. Στις 19/10/2020 έκοψε τις φλέβες της από το ένα της χέρι και μεταφέρθηκε σε εφημερεύον νοσοκομείο, όπου και νοσηλεύτηκε. Πήρε εξιτήριο την επόμενη ημέρα, και έκτοτε κρατείται και πάλι στην Αμυγδαλέζα. Παράλληλα γίνονται ενέργειες για να τοποθετηθεί σε δομή φιλοξενίας. Ευχαριστούμε την δικηγόρο κα Νικολάια Τριανταφύλλου από την ΑΡΣΙΣ για την συνεργασία.

  • - Η τρίτη είναι μια νεαρή γυναίκα από την Λευκορωσία, 27 ετών, θύμα τράφικινγκ και αιτούσα άσυλο, αναμένει την απόφαση για την προσφυγή της. Την είχαμε δει πρώτη φορά στην Πέτρου Ράλλη. Κρατείται ήδη επί ένα χρόνο. Στις 24/10/2020 κατάπιε χάπια και χλωρίνη, και μεταφέρθηκε στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο, όπου και νοσηλεύτηκε. Πήρε εξιτήριο δυο ημέρες μετά, και από 26/10/2020 κρατείται στην Αμυγδαλέζα ξανά κι αυτή. Την νομική της υποστήριξη έχει αναλάβει η δικηγόρος κα Νικολάια Τριανταφύλλου από την ΑΡΣΙΣ.

Εν τω μεταξύ από την Κυριακή 25/10/2020 αρκετές κρατούμενες ξεκίνησαν απεργία πείνας ως διαμαρτυρία και καταγγελία για όλα αυτά.

 Όσον αφορά τις δύο καταγγελίες που δημοσιεύσαμε μετά την επίσκεψή μας στην Αμυγδαλέζα στις 8/8/2020 (βλ. δημοσίευμα του Μωβ 14/8/2020), θέλουμε να ευχαριστήσουμε την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η οποία ανταποκρίθηκε αμέσως και παρέπεμψε τις υποθέσεις της σεξουαλικής παρενόχλησης από αστυνομικό στην Πέτρου Ράλλη και του βιασμού στη Χίο, στην ΔΙΟΤΙΜΑ και στο ΕΣΠ αντίστοιχα, για νομική υποστήριξη των δυο κρατουμένων γυναικών. Δυστυχώς όμως οι διαδικασίες αργούν, οι αρμόδιες αστυνομικές και δικαστικές αρχές δεν ανταποκρίνονται θετικά, και οι γυναίκες παραμένουν κρατούμενες ακόμα στην Αμυγδαλέζα, επί σειρά μηνών.

Ειδικά για την επιζήσασα βιασμού θέλουμε να ευχαριστήσουμε την δικηγόρο κα Μαρία-Λουίζα Καραγιαννοπούλου από το ΕΣΠ με το οποίο συνεργαζόμαστε για την υπόθεση αυτή. Είναι σκανδαλώδες ότι έχει απορριφθεί και το αίτημα άρσης του γεωγραφικού περιορισμού από το ΚΥΤ Χίου, και οι αντιρρήσεις κατά της κράτησής της από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, που σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να γυρίσει εκεί όπου βιάστηκε, και ενώ ο δράστης δεν έχει συλληφθεί καν. Εν τω μεταξύ η γυναίκα έκτοτε βρίσκεται σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και υποφέρει από γυναικολογικά προβλήματα. Και προφανώς όλα αυτά όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται, αλλά αντιθέτως επιδεινώνονται σε συνθήκες κράτησης.

Επίσης είναι τραγικό το γεγονός ότι η κρατούμενη που έκανε την καταγγελία για τον αστυνομικό της Πέτρου Ράλλη είναι 27 χρόνια στην Ελλάδα, έχει ανήλικο παιδί 16 χρονών με Έλληνα υπήκοο, το παιδί έχει ελληνική υπηκοότητα, κι αυτή ακόμα δεν έχει χαρτιά, περιμένει απόφαση επί της προσφυγής της για άσυλο από το 2016.

Κατά το επισκεπτήριό μας στην Αμυγδαλέζα στις 18/10/2020 υπήρχαν συνολικά 35 γυναίκες κρατούμενες από τις εξής χώρες (αλφαβητικά): Αίγυπτος (1), Αιθιοπία (1), Αλβανία (1), Αφγανιστάν (1), Γεωργία (2), Ερυθραία (2), Ινδονησία (2), Ιράκ (1), Κίνα (1), Κονγκό (2), Λευκορωσία (1), Μαρόκο (3), Μολδαβία (1), Ρουμανία (1), Ρωσία (4), Σομαλία (3), Συρία (4), Τουρκία (1), Φιλιππίνες (2), και (1) ακαθόριστης υπηκοότητας. Επιπλέον υπήρχε 1 ασυνόδευτη ανήλικη από το Αφγανιστάν καθώς και κρατούμενες οικογένειες με παιδιά ακόμα και πολύ μικρής ηλικίας, και συγκεκριμένα 1 οικογένεια από το Ιράν, 2 οικογένειες από το Αφγανιστάν, 1 οικογένεια από τη Σομαλία και 1 οικογένεια από τις Φιλιππίνες. Θεωρούμε απαράδεκτο το ότι μεγαλώνουν μέσα στα κάγκελα παιδιά, κάποια από αυτά ήδη επί 8 μήνες, και με άγνωστη προοπτική.

Γενικά λοιπόν διαπιστώνουμε και καταγγέλουμε ότι σημειώνονται μεγάλες καθυστερήσεις στην διεκπεραίωση των υποθέσεων από τις αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες, ειδικά μετά το ξέσπασμα του κορωνοϊού, με αποτέλεσμα η κράτηση των γυναικών να παρατείνεται ακόμα περισσότερο χωρίς δική τους ευθύνη. Καθυστερούν τόσο οι διαδικασίες ασύλου για τις αιτούσες άσυλο, όσο και οι διαδικασίες επιστροφής για τις γυναίκες που επιθυμούν την επιστροφή τους στην χώρα τους.

Από την πλευρά μας στεκόμαστε πάντα με αλληλεγγύη δίπλα στις κρατούμενες, και τις στηρίζουμε όσο μπορούμε σε διάφορα επίπεδα.

Ευχαριστούμε πολύ για τις προσφορές των μελών και φίλων του Μωβ, και ιδιαίτερα αυτή τη φορά την πρωτοβουλία «Στάση στο Καλαμάκι – Πολίτες για την πόλη, τον πολιτισμό, την αλληλεγγύη», η οποία προσέφερε πολύ μεγάλη ανθρωπιστική βοήθεια, με ρούχα, παπούτσια και είδη ατομικής υγιεινής, τα οποία και μοιράσαμε στις κρατούμενες στις 18/10/2020.






ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ!

ΟΧΙ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ!

 

Το Μωβ – Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων