Στάση στο Καλαμάκι

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Καζίνο στο Ελληνικό: το στοίχημα είναι χαμένο

Άρθρο του Τάκη Μαστρογιαννόπουλου

Το φαινόμενο της καζινο-επέκτασης υποχρεώνει σε οικονομική και κοινωνιολογική ανάλυση. Γιατί τόσο πολλά καζίνο σήμερα; 

Δυστυχώς, η εξέλιξη και ο πολλαπλασιασμός των καζίνο στις ΗΠΑ και διεθνώς αποτελεί ένα δείκτη παρακμής των σύγχρονων οικονομιών και κοινωνιών. Όσο λιγότερη ανάπτυξη έχει ο παραγωγικός τομέας μιας οικονομίας, τόσο μεγαλύτερη είναι η στροφή σε κερδοσκοπικές δραστηριότητες που προσφέρουν γρήγορο και άμεσο κέρδος. Επίσης, όσο μεγαλύτερη είναι η υποαπασχόληση, η ανισότητα και η φτώχεια μεγάλου μέρους του πληθυσμού, τόσο περισσότερο η απελπισία και η απόγνωση εξωθούν στην αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης στον τζόγο. Επίσης, οι πόλεις εξουσιοδοτούν περισσότερα καζίνο για τον ίδιο ακριβώς λόγο που τα υπάρχοντα καζίνο εκτοπίζουν ή και κλείνουν άλλες επιχειρήσεις: η αδύναμη εθνική οικονομία. Τα καζίνο υπόσχονται μια νέα και εύκολη ροή εσόδων σε τοπικές δημοτικές αρχές. 

Όμως, η αδύναμη οικονομική ανάκαμψη τελικά συμπιέζει τους προσωπικούς προϋπολογισμούς και για τυχερά παιχνίδια με συνέπεια τα “ταξίδια” στα καζίνο ολοένα να λιγοστεύουν,  ενόσω τα λιγότερα κέρδη κατανέμονται μεταξύ των συνεχώς αυξανόμενων καζίνο. Αυτός είναι και ο λόγος που τα καζίνο που παλιότερα ήταν έξω από τα αστικά κέντρα τώρα σπεύδουν σε αυτά αναζητώντας την εγγύτητα με τους πελάτες. Μόνο που έτσι οδηγούν σε διαλυτικά συμπτώματα τις τοπικές κοινωνίες και τον οικονομικό τους ιστό. Τα καζίνο, εκτός από τη χίμαιρα του εύκολου πλουτισμού προσφέρουν μία απόδραση από την πλήξη και τη μοναξιά σε μία ζώνη ηλεκτρονικών ερεθισμάτων που όμως οδηγούν στον εθισμό και την φτώχεια.

Όχι τυχαία η μισή πελατεία τους είναι άνθρωποι ηλικίας άνω των 50 ετών, ανήκουν στις χαμηλές και μεσαίες εισοδηματικές τάξεις, όχι υψηλού μορφωτικού επιπέδου και είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν περισσότερα για την ψυχική και φυσική υγεία τους.

Αυτό σημαίνει πως το μεγαλύτερο μέρος των κερδών των καζίνο προέρχεται από τους πιο αδύναμους οικονομικά παίκτες, γεγονός που εξηγεί γιατί η βασική πηγή εσόδων τους είναι οι κουλοχέρηδες που χρησιμοποιούν οι μικροί παίκτες.

Τα περί ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας και δημιουργίας θέσεων απασχόλησης είναι προσχηματικά και αμφισβητούμενα διεθνώς από εμπειρικές μελέτες. Τα οικονομικά οφέλη είναι μικρά και βραχυχρόνια (μεσοπρόθεσμα είναι ανύπαρκτα), ενώ ο αρνητικός κοινωνικός και οικονομικός αντίκτυπος είναι μεγάλος.

Η αμερικανική εμπειρία διδάσκει πολλά. Τα καζίνο επιδρούν αρνητικά στις γειτονικές αξίες ακινήτων καθώς δεν ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις που δεν παίζουν τυχερά παιχνίδια να ανοίγουν κοντά. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι που επισκέπτονται συχνότερα τα καζίνο δεν αγοράζουν από άλλα καταστήματα και επιχειρήσεις, αφού τα καζίνο φροντίζουν με ένα σωρό εναλλακτικές υπηρεσίες να εξαντλούν τα διαθέσιμα χρήματά των πελατών τους.

Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως οι άνθρωποι που ζουν κοντά σε ένα καζίνο έχουν διπλάσιες πιθανότητες να γίνουν εθισμένοι και προβληματικοί παίκτες από τους ανθρώπους που ζουν πάνω από 10 μίλια μακριά. Η διαθεσιμότητα του τζόγου σχετίζεται με αυξημένο πρόβλημα παθολογικής συμπεριφοράς μεταξύ ατόμων στη γειτονιά του καζίνο. Τέλος, η εγγύτητα του τζόγου του καζίνο φαίνεται να σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά πτώχευσης και εγκληματικότητας.

Έτσι, καθώς οι πόλεις και οι δήμοι στράφηκαν σε τυχερά παιχνίδια για να ξεφύγουν από τα προβλήματά τους, στην πορεία ανακαλύπτουν ότι έχουν αποδεχτεί ένα χαμένο στοίχημα: οι τοπικές οικονομίες δείχνουν χειρότερες από ποτέ, οι κάτοικοι της περιοχής δελεάστηκαν σε νέες μορφές αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και αντί για αύξηση, η ροή των μετρητών τους ακολουθεί πτωτική πορεία. 

Καζίνο και εγκληματικότητα

Στα πρώτα 15 χρόνια λειτουργίας του Καζίνου στην Atlantic City (Ατλάντικ Σίτι των Ηνωμένων Πολιτειών) η εγκληματικότητα αυξήθηκε 199% (!)

Στα 1978 άνοιξε στην Atlantic City το πρώτο καζίνο στις ανατολικές πολιτείες των ΗΠΑ για να ακολουθήσουν και άλλα. Μαζί με αυτά αναπτύχθηκε η διαφθορά και ο υπόκοσμος. Ο τζόγος της πόλης πέρασε στα χέρια του γκάνγκστερ Νικοντέμο Σκάρφο της αμερικανικής Μαφίας. 

Ποιος έχει αμφιβολία ότι με το Καζίνο στο Ελληνικό θα ενισχυθεί ο ήδη πανίσχυρος υπόκοσμος της νύχτας αλλά και της ημέρας σε όλα τα νότια προάστια; (να θυμίσουμε μόνον ότι οι εκτελέσεις δολοφονικών «συμβολαίων» έχουν πάρει στα νότια προάστια διαστάσεις επιδημίας)

Ποιος θα προστατεύσει, ιδιαίτερα τη νεολαία, από τον εθισμό στον τζόγο, από την καταφυγή στην τοκογλυφία και, σε ακραίες περιπτώσεις, από τα «συμβόλαια θανάτου».

Καζίνο και (καταστροφικός) εθισμός

Το 75% όσων είναι εθισμένοι στον τζόγο στρέφονται στην εγκληματικότητα προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την εξάρτηση τους 

Τι λένε όσοι ήταν εθισμένοι στον τζόγο, όπως και σε άλλες εξαρτήσεις;

Η συλλογικότητα «Οασις» η οποία δημιουργήθηκε από άνδρες και γυναίκες εξαρτημένους από το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και τα τυχερά παιχνίδια, οι οποίοι έδωσαν και δίνουν την μεγάλη μάχη της απεξάρτησης, έχουν τις δικές τους απαντήσεις για τους μύθους που καλλιεργούνται γύρω από τα «τυχερά» παιχνίδια.

ΟΙ ΜΥΘΟΙ

 

Μύθος: Θα πρέπει να παίζω καθημερινά για να θεωρηθώ εθισμένος.

 

Πραγματικότητα: Ένας εθισμένος τζογαδόρος μπορεί να παίζει συχνά ή σπάνια. Τα τυχερά παιχνίδια είναι «ασθένεια» αν προκαλούν προβλήματα οικονομικά, συναισθηματικά, επαγγελματικά, κοινωνικά.

 

Μύθος: Δεν υπάρχει πρόβλημα όταν ο παίκτης το αντέχει οικονομικά.

 

Πραγματικότητα: Τα προβλήματα δεν είναι μόνον οικονομικά. Ο υπερβολικός χρόνος που σπαταλιέται στον τζόγο οδηγεί στη διάλυση του γάμου, στην απώλεια φίλων, στην απομόνωση, στη μείωση της παραγωγικότητας στη δουλειά, στην κατάθλιψη.

 

Μύθος: Η δυσλειτουργική οικογένεια, ο κακός σύντροφος ή συνέταιρος, η οικονομική κρίση, τα προβλήματα στη δουλειά ή στο σχολείο οδηγούν τον τζογαδόρο στο παιχνίδι.

 

Πραγματικότητα: Όταν ο τζογαδόρος κατηγορεί τους άλλους για τον εθισμό του, αποφεύγει την ανάληψη ευθύνης για τις πράξεις του και δεν θα αναζητήσει θεραπεία.

 

Μύθος: Αν ο εθισμένος δημιούργησε χρέη, πρέπει να τον βοηθήσω οικονομικά, για να «ενεργοποιηθεί» το φιλότιμό του.

 

Πραγματικότητα: Η διάσωση του παίκτη από το χρέος κάνει τα πράγματα χειρότερα, επιτρέποντας τον να συνεχίσει.

 

 

.